De jeugdherberg 'It Beaken', bakermat van de regionale Friese Reünie.
4 augustus 1968
Deelnemende schepen aan de wal van de jeugdherberg. |
Verslag 35ste Regionale Friese Reünie 2011Fotoalbum Reünie 2011
Ruim 60 schepen deden het eerste weekend mee aan de 35e Regionale Friese Reünie in Heeg. De weergoden hadden een zeer afwisselend aanbod maar het 7e lustrum van deze unieke reünie kende desondanks vele hoogtepunten. Op donderdagmiddag kwam een vloot van ongeveer 20 schepen bijeen aan de kade van Gaastmeer voor een zonnige borrel op het terras van d’Oude Herbergh. Daar kregen de aanlooptochtdeelnemers hun exemplaar van het lustrumboekje “Dierbaar Hout” met daarin de verhalen van iedere bemanning achter de deelnemende schepen. Na het verplaatsen van de schepen naar de haven van Tony Brundel en een gezamelijke maaltijd bij Boppe de Golle, verzamelde de groep zich in de boerderij van de familie Brundel voor een lezing van Gerard ten Cate over “Ouder zeilend hout op het Paterswoldsemeer”. Het was heel interessant om te zien wat Gerard allemaal te weten was gekomen aan de hand van oude foto’s, prentbriefkaarten en gesprekken van mensen die nog uit de overlevering konden putten. Het admiraalschip Froukje speelde daarin een prominente rol aangezien lange tijd weinig bekend was over de oorsprong en bouwer van dit 100-jarige schip. De aanlooptocht Op vrijdagochtend kregen de bemanningen instructie om een Marrekrite-eiland aan te doen en daar bemanningsleden uit te wisselen. Het weer was goed en de animo groot: er deed wel een twintigtal schepen mee. Thomas Havenga was al eerder op het eiland afgezet om het uitwisselen in gang te zetten. De rebus in de spelinstructie bevatte een hoop Fries, onder het motto dat vele niet-Friese zeilers zich onderhand een beetje de taal en de gebruiken in deze provincie eigen hebben gemaakt, al bleek dat achteraf nog vies tegen te vallen. Toch wist iedereen de Tille aan de Lange Vliet (zomerhuisje van de familie van Debora Bleeker) te bereiken. Om de bemanning twintig schepen in een relatief kort tijdbestek te bedienen van koffie, limo, lollie en Fries dûmke was een McSail gemaakt: aanmeren, boot opschuiven en weer afvaren (met envelop voor een nieuw reisdoel) om plaats te maken voor volgende schepen. Met dit fraaie weer is het plekje bij de Tille in het open land op zijn best en lijkt het huisje van buiten nog heel wat. Eenmaal binnengekomen bekroop de meeste mensen een raar ‘onevenwichtig’ gevoel door de scheefgezakte vloeren. Het kan helaas niet meer anders: de plannen voor herbouw zijn in de maak. De nieuwe rebus bracht de zeilers naar het Konijneneiland om daar de zelf meegebrachte lunch te nuttigen. Tot slot was er voor iedereen een klein verpakt Marsje met de laatste aanwijzing: ‘en nu naar Heeg’. In het vertrouwde Heeg zocht iedereen zijn plekje aan de wal om zich op te maken voor de inschrijving, borrel en barbecue. Veel te gezellig allemaal, dus er moest flink aangespoord worden om iedereen naar de Helling te krijgen voor het palaver. Palaver Nadat stilgestaan werd bij het overlijden van oud-comitélid en expert van het Friese eikenhouten schip, Ir. J. Vermeer, werden alle oud-comitéleden en oud admiraals samen met alle deelnemers welkom geheten. Met als overkoepelend thema de schepen van jachtwerf Visser te Paterswolde werd het eerste exemplaar van de publicatie van Gerard ten Cate uitgereikt. Ook werden de aanwezige schepen en hun eigenaren van deze jachtwerf nog speciaal aangehaald (Froukje, Poseidon, Prinses Juliana en ook de eigenaar van de Aeolus die helaas door slecht weer de tocht naar Heeg niet had weten te volbrengen). Tijdens het palaver werden de admiraal, de heer Theo Velsink, voorzitter van KZV Oostergoo en het admiraalschip, het Fries Jacht Froukje, van eigenaar Andries van der Werf geïnstalleerd door middel van het symbolisch uitreiken van het eerste exemplaar van het lustrumboek “Dierbaar Hout” en de lustrumwimpel. Op de vrijdagavond ging ook het jeugdprogramma van start (verslag zie onderaan). Hurdsilen en Admiraalzeilen Zaterdagochtend stond in het teken van een nieuw programmaonderdeel: het “hurdsilen”. Schepen waren op basis van snelheid (een sneller en langzamer schip uit dezelfde klasse) aan elkaar gekoppeld en na een Le Mans start werd een rondje Konijneneiland aangevangen. Met een rustig windje voor de wind werden alle lappen/zeilen uit de kistbanken gehaald en gehesen. Grote halfwinders en zelfs een op zolder gevonden spinnaker waren te bewonderen. Het was een bijzonder en vooral prachtig gezicht om de hele vloot over het Hegermeer allemaal in een richting te zien varen. Bij het Konijneneiland mocht een ieder zelf kiezen om links- of rechtsom het eiland te ronden en dit bracht ook een mooi en soms ludiek schouwspel te weeg. Al kruisend voer de hele vloot weer richting Heeg en werd ieder schip door het start- en finishschip de Vrouwe Anna Margaretha van de familie Both afgevlagd. Met een heerlijke zeilochtend in de tas, meerde iedereen aan bij het eiland Rakepôle voor de lunch. Het admiraalzeilen begon traditiegetrouw met de vlootschouw door de admiraal. Het Fries Jacht Froukje voer meerdere keren langs de afgemeerde vloot en de admiraal werd onthaald met applaus, toeters, kannonen en een aantal rebelse dames dat de voorzitter fijntjes herinnerde aan het ledenbeleid van KZV Oostergoo….Na dit indrukwekkende begin, koos het admiraalschip een strategisch plek op het Heegermeer en begon het visuele spektakel wat admiraalzeilen bij windkracht 3 teweegbrengt. Bij zo’n windje voelde ieder schipper en bemanning zich bijzonder op zijn gemak en werden de admiraal en zijn gastheer, die samen de jury vormden, voor de moeilijke taak gesteld om een winnend eskader aan te wijzen. Lustrumfeest Na deze prachtige pot admiraalzeilen slingerde de hele vloot achter het Admiraalschip Froukje aan. Een schitterend gezicht. De schepen blaakten in de zon, maar er kwamen langzaam maar zeker donkere wolken aan vanuit het zuidwesten, recht over het Heegermeer. Normaal gesproken zou de vloot zich hergroeperen op de kop van de haven De Eendracht, maar dit jaar was het net een beetje anders. Vanwege het Lustrum werd de Bikkelbank-borrel gehouden bij de StayOkay, oftewel de jeugdherberg. In de jeugdherberg liggen de roots van de reünie. In 1968 is het daar allemaal begonnen, dus het comité leek het aardig om bij dit 7e lustrum deze plek weer op te zoeken. Met dank aan Egbert de Boer en zijn team van StayOkay. Net nadat alle schepen aangemeerd en gepavoiseerd voor de StayOkay lagen, barstte de hemel open en begon het keihard te gieten. Gelukkig konden we schuilen onder de vele partytenten. Het mocht de pret niet drukken. De buien waren heftig maar kort, en nadat iedereen weer een beetje opgedroogd was en de zon weer ging schijnen, kon de borrel weer verder. De borrel werd opgeluisterd met verschillende (water)spelen. Zo konden er sponzen gegooid worden op een houten bord, waarin gaten gemaakt waren waar je je hoofd kon doorsteken. Met name de jeugd vermaakte zich daar prima mee. Voor de wat oudere jeugd was er de mogelijkheid om elkaar te lijf te gaan met skippyballen, al zittend op een ronde paal boven het water. Dit leverde hilarische momenten op, en de onderlinge strijd binnen het comité werd beslecht in het voordeel van de voorzitter. De borrel was druk bezocht. Ook veel oudgedienden waaronder oud admiraals gaven acte de présence. De borrel ging over in het diner. Gezien de grote opkomst moest een aantal mensen wat langer wachten dan gebruikelijk, maar men kon wel genieten van de spectaculaire foto’s die dit jaar voor het eerst al direct op een groot scherm vertoond werden. Iedereen kon de prestaties van zichzelf, zijn schip of eskader tijdens het diner terugzien. Na het diner gingen de tafels aan de kant en kon er gedanst worden op muziek van het Trio Roept U Maar. Het publiek kon aangeven welke muziek er gespeeld zou worden. Deze ‘akoestische avonturiers’ speelden allerlei soorten muziek ‘on demand’: van Hazes en De Kast tot Metellica en The Red Hot Chili Peppers. Het feest verspreidde zich nog naar de bar van de StayOkay en ging door tot in de kleine uurtjes. Wedstrijdzeilen Op zondag stond tradiegetrouw de zeilwedstrijd onder leiding van de WSH op het programma. De wind was fors met 5-6 Beaufort en dat deed de meeste kleinere schepen besluiten niet van start te gaan. Met een redelijk vloot van boeiers, Friese Jachten, schouwen, Staverse Jollen en één tjotter (de Aventûr) werd het Heegermeer opgezocht. Ieder schip was goed dichtgereefd, maar toch hadden veel schepen moeite om het water buiten te houden. Toch werd het een boeiende pot wedstrijdzeilen met soms spectaculaire boeirondingen. Bij het finishen werden er uitschieters gemeten van boven de 7 Beaufort en na de eerste wedstrijd werd in goed overleg besloten om de 2e wedstrijd te laten schieten. Dit besluit werd ook ingegeven door de schade aan sommige schepen zoals een gescheurde fok, twee gebroken zwaarden en één helmhout). Kortom een wijze beslissing. Prijsuitreiking In de hal van de helling waren ook dit keer de prachtige foto’s van Klaas Wiersma te bewonderen. De foto’s gaven aan dat het er heftig aan toeging eerder die dag op het Heegermeer. Tijdens de drukbezochte prijsuitreiking werd allereerst door Debora Bleeker teruggekeken naar de gezellige aanlooptocht, waarna de prijzen voor het hurdsilen als volgt werden uitgereikt: Klasse Grote tjotters 1. Koperwiek van P. van Haaften samen met de Aleide Anna van L. Maat Klasse Kleine tjotters en schouwen 1. Lutjepotje van D. Slijper samen met Pandora van A. de Vos Klasse Open en Kajuitschouwen 1. ‘t Meeuwke van M. Weidner Klasse Staverse Jollen en Schouwen 1. De Goede Hoop van. C. van der Sijp samen met Gooiland van M. Kreuze Klasse Friese Jachten 1. Dageraad van K. Havenga samen met Tinus van H. Kruseman Klasse Boeiers 1. Buizerd van M. van Drongelen samen met Sylnocht van R. Vochteloo Iedereen was het er over eens dat dit onderdeel zeker voor herhaling vatbaar is. Bij de prijsuitreiking voor de zeilwedstrijd werd een nieuwe jaarlijkse wisselprijs vergeven door Assurantiekantoor Van der Post. Het betrof een oude bronzen waterpomp (zeer toepasselijk dit jaar) die aan het snelste schip van de hele vloot (na tijdscorrectie) wordt uitgereikt. Na de restauratie van de Willemijntje, toonde Charles Koek dat hij het nog niet verleerd was en derhalve ging hij dit jaar met deze nieuwe prijs aan de haal. Na de prijsuitreiking van het jeugdprogramma was admiraal Velsink aan de beurt om de prijzen voor het admiraalzeilen uit te reiken. Na een voor de heer Velsink gebruikelijke speech waarin duidelijk werd dat de admiraal zeer onder de indruk was van het getoonde schouwspel, werd de 1e prijs, het wandbord ter beschikking gesteld door de heer Hoefnagels uitgereikt aan Hak van der Sijp van de Joris die commandant was van het Eskader 8 “Friese Jachten B”. De tweede prijs (het tuigje van de SSRP) ging naar Sybrant van der Werf van de Argo die het Eskader 9 “Friese Jachten C” aanvoerde. Tevens kregen alle schippers van het winnende eskader een oorkonde. De admiraal en zijn gastheer, Andries van der Werf, kregen als dank een lekker flesje dessertwijn in, hoe kan het anders, een eikenhouten kistje. Door het samengaan van een aantal gemeenten in de nieuwe gemeente Súdwest Fryslân was er dit jaar geen Wymbritseradeel wimpel. Toch werd er iemand die veel betekent voor de Friese houten vloot in het zonnetje gezet met de uitreiking van een boek over de geschiedenis van Wymbritseradeel. Frits Bausch, de stimulator achter de Friese schouwen vloot van KWV Loosdrecht en degene die het voortouw heeft genomen om deze prachtige schepen naar de Friese Reünie te krijgen, viel deze eer te beurt. Na dankzegging van alle personen en instanties die dit bijzonder lustrum mede hebben mogelijk gemaakt, werd het 7e lustrum van de Regionale Friese Reünie afgesloten en wenste het comité iedereen een behouden thuisvaart toe. Het Comité van de Regionale Friese Reünie Voor wedstrijduitslagen 2011 klik hier Jeugdprogramma 7e lustrum Friese Reünie Het was een bijzondere reünie en daar horen bijzondere dingen bij. Nou, die waren er! Op vrijdag werden alle deelnemers aan het jeugdprogramma in een schitterend shirt gestoken met de pakkende tekst: “Reven is voor Mietjes” overgenomen van de slogan die Hak van der Sijp gebruikte voor de Joris in het lustrumboek. Na het eten klonk om 20.00 uur de toeter: in optocht gingen we van de Eendracht naar de Stay Okay. Na “Mep er op los” kenden we de namen van iedereen en kon het spel “Pak de Toeter” beginnen. In vier teams werd er keihard gestreden om de meeste goede antwoorden. Er werd volstrekt niet valsgespeeld gelukkig…… De laatste opdracht was het allerspannendst: maak de langste kledinglijn. Alles mocht uit, behalve het ondergoed. Nou, dat gebeurde dan ook: er bleef geen veter in de schoenen! Om 22.00 uur was het alweer tijd voor de fakkeltocht: in drie boten voeren we naar de dorpskom en de haven. Het vuurwerk was prachtig. Ook de jongste deelnemers konden zelf vuurwerk afsteken. We hadden zelfs live-muziek bij ons: Tijn begeleidde ons op de accordeon. Nogmaals dank, Tijn! Na een wat korte nacht werd er zaterdag heftig gezeild in de Tjotters. Hurdsilen en admiraalzeilen: niks is te gek voor de jeugdvloot. Ook voor volgend jaar is er zon en een matige wind besteld, dus doe allemaal weer mee volgend jaar! Om 17.00 uur was het borreltijd. Twee nieuwe spelen werden onthuld. Als eerste “Gooi er op los”: een spons-gooi-bord met een geschilderde afbeelding van een Fries Jacht. In het zeil een gat waardoor je je hoofd kon steken, zodat anderen met natte sponzen jou konden proberen nat te gooien. Weinig kinderen (en volwassenen) hielden hun hoofd droog! Als tweede “Mep hem erin”: een gladde paal over het water en twee skippyballen vormden de ingrediënten van een woeste strijd. Soms waren deelnemers zo taai dat ze er gewoon niet af te slaan waren. Anderen vielen al voordat hun tegenstander op de paal was gaan zitten….. Op zondag hebben we voor het eerst een heuse jeugd-prijsuitreiking gehad. Er waren te veel prijzen om ze allemaal hier te noemen, maar de nieuw ingestelde wisseltrofee, de jeugdaanmoedigingsprijs, wil ik hier wel noemen. De prijs is bedoeld voor een deelnemer aan het jeugdprogramma die een bijzondere verrichting doet. Dit jaar ging de prijs naar Adriaan Lemstra omdat hij ondanks zijn twijfels en lichte angsten toch met goed gevolg in de Tjotters heeft meegevaren op zaterdag. Helaas was hij bij de uitreiking al niet meer aanwezig, maar de prijs is voor jou, Adriaan! Tja, wil je weten wat er volgend jaar op het programma staat? Houd de wintermededelingen dan goed in het oog. Telkens zullen we een tipje van de sluier oplichten. Maar dat het leuk gaat worden, staat vast!!! Graag tot volgend jaar! Namens de jeugdcommissie: Monique Havenga |