Verslag 41ste Regionale Friese Reünie 2017Fotoalbum Reünie 2017
Wim de Bruijn schrijft in zijn artikel in de Spiegel der Zeilvaart van Oktober 2017: Waarom plannen hele gezinnen hun vakantie zo, dat ze op het eerste weekend van augustus in Friesland kunnen zijn? Het is de liefde voor het klassieke Friese Ronde en Platbodemjacht en de behoefte die te delen met gelijkgestemden. Dit bindt de deelnemers en maakt de 40ste Regionale Friese Reünie tot een informele mix van samenkomen, kijken en bekeken worden, kletsen, schipperen, hardzeilen, feestje bouwen, mooi liggen en varen. En dat al 50 jaar lang doorweven met een snufje wedstrijdzeilen. Als eigenaar van een Fries houten jacht ben je eigenlijk meer rentmeester dan eigenaar. Je bent zelf vergankelijker dan het schip waarmee je al jarenlang met veel plezier zeilt. Een aantal schepen is dan ook eigendom van een familie, die gezamenlijk het onderhoud verzorgt en geld voor grote restauraties opzij legt. Sommige schepen zijn daarvoor ondergebracht in een Stichting. Zo kennen we de Stichting Boeierbehoud 'Maartje', de Stichting Eeltjebaas voor de tjotter 'Triton', de Stichting Vrienden van D'Halve Maen voor de boeier 'Albatros', ook de familie Halbertsma heeft een stichting waarin de boeier 'Constanter' is ondergebracht. Wat opvalt tijdens deze Friese Reünie: we zien veel gezinnen met jonge kinderen varen. Tijdens het weekend in Heeg werd er ook uitgebreid gekampeerd op het grote terrein bij het Sylhûs. Een deel van de haven was vrijgemaakt voor het 'oude hout' en dat was een geweldig gezicht. In het schiphuis van het Sylhûs liggen ook de tien tjotters en het Friese jacht van de Stichting Friese Tjottervloot, waarvan er drie meededen aan de wedstrijd. De Regionale Friese Reünie is ooit opgezet om het enthousiasme voor het kleine Friese houten schip in goed gezelschap te delen. Maar in de loop der decennia is de Reünie uitgegroeid tot een echt familiegebeuren, waarbij ook de nieuwe generatie op speelse manier wordt betrokken. Tenslotte hebben we de rentmeesters van morgen hard nodig om nog vele lustra in de toekomst te vieren. Tijdens de wedstrijden vaar ik met de druk fotograferende Theo Kampa rond in een door Pier Piersma beschikbaar gestelde motorlaunch uit 1911. Over de toekomst hoeven we niet ongerust te zijn constateer ik: kinderen genoeg aan boord. Een ander beeld dan bij de stalen rond- en platbodemvloot; daar is weinig aanwas, mede omdat er al enkele jaren amper nieuwe schepen worden gebouwd. Er zijn echter meer dan voldoende ronde en platbodemjachten beschikbaar bij particulieren, makelaars en bemiddelaars, zodat jonge gezinnen prima zouden kunnen 'instappen'. Het hele artikel, met de foto's van Theo Kampa, kunt u bekijken en lezen op de website van de SSRP. Voor wedstrijduitslagen 2017 klik hier |